افزایش صادرات صنعتی ایران به بازارهای منطقهای: راهکارها و موانع
تصور کنید به جای اینکه فقط مواد خام مثل نفت یا محصولات کشاورزی ساده را بفروشیم، کارخانهها شروع کنند به تولید و صادرات کالاهای پیشرفتهتر مانند تجهیزات صنعتی، قطعات خودرو یا فرآوردههای پتروشیمی با ارزش افزوده بالا، و طی برنامهای حساب شده، کم کم به صادرات این محصولات روی بیاوریم. این کار نه تنها پول بیشتری وارد کشور میکند، بلکه شغلهای پایدارتری هم ایجاد میکند و ما را از وابستگی به قیمتهای نوسانی مواد خام نجات میدهد. با توجه به اقتصاد ناپایدار ایران و چالشهای جهانی، افزایش صادرات صنعتی ایران میتواند یک محرک خوب باشد و اقتصاد کشور را به سمت جلو پیش ببرد. اگر تازه میخواهید وارد حوزه صادرات شوید، یا به عنوان یک صادرکننده قصد دارید از خامفروشی به سمت صادرات صنعتی بروید، این مطلب برای شماست. صادرات غیرنفتی ایران در سال جاری به حدود 57.8 میلیارد دلار رسیده است، اما سهم بخش صنعتی هنوز میتواند خیلی بیشتر شود و این فرصتی طلایی برای رشد است.
چرا صادرات صنعتی برای ایران حیاتی است؟
صادرات صنعتی فقط یک تجارت نیست؛ یک استراتژی هوشمند برای توسعه اقتصادی است. ایران با موقعیت جغرافیایی عالی، دسترسی مستقیم به بازارهای بزرگ منطقهای مثل روسیه، عراق، ترکیه، افغانستان و کشورهای اوراسیا دارد. این بازارها برای کالاهای صنعتی پر از تقاضا هستند، اما ما هنوز بیشتر روی صادرات خام تمرکز داریم. اگر یک کارآفرین ایرانی بتواند محصول صنعتی خودش را به جای بازار داخلی، به کشورهای همسایه بفرستد، نه تنها سودش چند برابر میشود، بلکه نام ایران را به عنوان یک تولیدکننده توانمند معرفی میکند.
یکی از کلیدهای موفقیت، فاصله گرفتن از خامفروشی و رفتن به سمت تولید با ارزش افزوده بالاتر است. مثلاً به جای صادر کردن سنگآهن خام، آن را به فولاد تبدیل کنیم و بفروشیم. این روش در بسیاری از کشورهای در حال توسعه جواب داده و ایران هم پتانسیل بالایی برای آن دارد. کارشناسان میگویند اگر ایران سهم صنعتیسازی صادراتش را افزایش دهد، ارزش کلی صادرات میتواند تا چند برابر رشد کند. اما برای شروع، باید شرایط و مجوزهای صادرات کالا را خوب بشناسید، چیزهایی مثل کارت بازرگانی، گواهی استاندارد و مجوزهای بهداشتی که بدون آنها نمیتوانید وارد بازارهای خارجی شوید. این مجوزها ممکن است کمی پیچیده به نظر برسند، اما با کمی تحقیق و مشاوره، گرفتنشان کار سختی نیست.
در سالهای اخیر، صادرات صنعتی ایران به بعضی بازارها رشد خوبی داشته است. مثلاً سهم کالاهای صنعتی در صادرات به روسیه به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده و از حدود 40 درصد به بیش از 50 درصد رسیده، البته با تمرکز روی کالاهایی مثل تجهیزات ریلی، نیروگاهی و فولاد. این نشان میدهد که ایران میتواند با تمرکز بیشتر روی صنعتیسازی، سهم بزرگتری از بازارهای منطقهای بگیرد.
کدام کشورهای در حال توسعه دیگر، به سمت صادرات صنعتی رفتهاند؟
برای اینکه بهتر بفهمیم ایران چطور میتواند پیشرفت کند، بیایید نگاهی به کشورهای در حال توسعه دیگر بیندازیم که چطور از صادرات خام به سمت محصولات صنعتی با ارزش افزوده رفتهاند. این کشورها نشان دادهاند که با استراتژی درست، میتوان اقتصاد را متحول کرد.
ویتنام یکی از بهترین مثالهاست. این کشور که قبلاً بیشتر به کشاورزی و صادرات مواد خام وابسته بود، حالا با تمرکز روی صنایع الکترونیکی، نساجی و قطعات صنعتی، صادراتش را از 20 میلیارد دلار در سال 2000 به بیش از 300 میلیارد دلار در 2025 رسانده است. آنها با ایجاد زنجیرههای تولید مناسب، محصولات خام را به کالاهای نهایی تبدیل کردهاند و حالا یکی از غولهای صادراتی آسیا هستند. ویتنام با سرمایهگذاری در فناوری و آموزش نیروی کار، توانسته وابستگی به مواد خام را کم کند و شغلهای باکیفیت ایجاد کند.
ترکیه هم داستان جالبی دارد. این کشور با تمرکز روی صنایع خودرو، ماشینآلات و نساجی، سهم محصولات صنعتی در صادراتش را به بیش از 90 درصد رسانده. ترکیه با توافقهای تجاری منطقهای، بازارهای اروپا و خاورمیانه را تسخیر کرده و ارزش صادراتش را چند برابر کرده است. آنها از خامفروشی فاصله گرفتهاند و حالا روی صادرات محصولات با فناوری بالا تمرکز دارند.
هند هم مثال دیگری است. با سرمایهگذاری در فناوری اطلاعات، دارو و قطعات صنعتی، هند از وابستگی به مواد خام خلاص شده و صادراتش به بیش از 400 میلیارد دلار رسیده است. این کشور با تشویق نوآوری و حمایت از صنایع کوچک، توانسته است ارزش افزوده ایجاد کند و اقتصادش را پایدارتر کند.
این الگوها به ما میگویند که صنعتیسازی صادرات نه تنها ممکن است، بلکه کلید رشد پایدار است. ایران با منابع طبیعی زیاد و نیروی کار جوان و ماهر، میتواند همین راه را پیش بگیرد. مثلاً در بخش پتروشیمی، به جای صادر کردن نفت خام، محصولات نهایی مثل پلیمرها را صادر کنیم. این کار نه تنها درآمد را افزایش میدهد، بلکه صنایع پاییندستی را هم رونق میبخشد. گزارشها نشان میدهد که با تمرکز روی بازارهای منطقهای، ایران میتواند سهم صنعتی صادراتش را از سطح فعلی به بیش از 70 درصد برساند و درآمد ارزی را چند برابر کند.
وضعیت فعلی صادرات صنعتی ایران به بازارهای منطقهای
حالا بیایید ببینیم وضعیت ایران چطور است. تا نیمه اول سال 2025، صادرات غیرنفتی ایران بیش از 25 میلیارد دلار بوده و رشد خوبی نسبت به سال قبل نشان میدهد. در این وضعیت، بازارهای منطقهای نقش مهمی داشتهاند. عراق با بیش از 10 میلیارد دلار، ترکیه با حدود 8 میلیارد، و روسیه که صادرات به آن نزدیک به 1 میلیارد دلار رسیده است، همه بازارهای پر رونقی برای صادرات از ایران هستند.
در روسیه، تجارت دوجانبه با تمرکز روی محصولات صنعتی پیشرفت زیادی کرده است. صادرات تجهیزات ریلی، نیروگاهی و فولاد به بیش از 600 میلیون دلار رسیده و رشد 35 درصدی در ماههای می و ژوئن 2025 ثبت شده است. این رشد نشاندهنده تقاضای بالای کالاهای صنعتی ایرانی در روسیه است و با توافقنامه های تجاری ایران مثل پیمان اوراسیا، دسترسی حتی از قبل هم آسانتر شده است.
عراق و ترکیه هم مقاصد مهمی هستند. محصولات صنعتی مثل سیمان، فلزات و مواد غذایی فرآوریشده در این بازارها خوب فروخته شدهاند، اما هنوز سهم خامفروشی بالاست. افغانستان با تمرکز روی مصالح ساختمانی صنعتی رشد کرده، و کشورهای اوراسیا با عضویت ایران در اتحادیه، فرصتهای جدیدی را ایجاد کردهاند. در کل صادرات به اوراسیا 8-11 درصد افزایش داشته و حالا یکی از اهداف برنامه توسعه (رشد 23 درصدی صادرات غیرنفتی) است.
با این حال، سهم جهانی ایران از صادرات هنوز کمتر از 0.4 درصد است. با صنعتیسازی بیشتر، میتوانیم این عدد را بالا ببریم. مثلاً با تبدیل مواد معدنی به محصولات نهایی، ارزش صادرات را افزایش دهیم و وابستگی به نفت را کم کنیم، که در سال جاری صادرات نفت به رکورد 1.9 میلیون بشکه در روز رسیده است اما چالشهای تحریمها همچنان وجود دارند.
چالشها و موانع پیش رو
هرچند پیشرفتهایی داشتهایم، اما موانع جدیای وجود دارد که اگر آنها را نشناسید، ممکن است برنامههایتان به هم بریزد. تحریمهای بینالمللی یکی از بزرگترین مشکلات است. آنها دسترسی به بازارهای جهانی را سخت کرده، تامین قطعات صنعتی را پیچیده میکنند و انتقال پول را مشکلساز میکنند.
مشکلات ارزی و بازگشت ارز هم دردسر بزرگی است. دولت الزام بازگشت کامل ارز صادراتی را دارد که صادرکنندگان را تحت فشار میگذارد و حاشیه سود را کم میکند. نرخ ارز دستوری هم رقابت با کشورهای دیگر را سختتر میکند.
کمبود انرژی و مشکلات زیرساختی حملونقل هم مانع هستند. بحران انرژی در ایران، با مصرف بالا و یارانههای سنگین، تولید صنعتی را مختل کردهاند. علاوه بر این جنگهای منطقهای و کمبود گاز و برق، کارخانهها را با نوسان روبرو کرده است. از طرف دیگر، زیرساختهای لجستیکی ضعیف، هزینه حمل را بالا میبرد و زمان تحویل را طولانی میکند.
رقابت جهانی و استانداردهای بینالمللی هم چالشبرانگیز هستند. محصولات ایرانی گاهی با تعرفههای بالا یا مشکلات بانکی مواجه میشوند. علاوه بر این، عدم عضویت کامل در سازمان تجارت جهانی و مسائل مالکیت معنوی، صادرات را پیچیدهتر میکند. در مجموع، این موانع باعث شده صادرات غیرنفتی در نیمه اول سال با افت 9.3 درصدی در وزن و 14.4 درصدی در ارزش روبرو شود.
راههایی برای جهش در صادرات صنعتی
حالا به بخش جالب ماجرا میرسیم. چطور این مشکلات را حل کنیم و صادرات صنعتی را افزایش دهیم؟ اگر تازهکار هستید، از قدمهای کوچک شروع کنید، مثل شناسایی بازار هدف و تولید نمونههای کوچک.
- اول، تسهیلات ارزی و بانکی ضروری است. حذف الزام بازگشت کامل ارز و اجازه معامله آزاد با واردکنندگان، انگیزه صادرکنندگان را بالا میبرد. صندوق ضمانت صادرات میتواند ریسکها را پوشش دهد و شبکههای بانکی جایگزین ایجاد کند.
- دوم، بهرهبرداری از توافقهای منطقهای. با پیمانهایی مثل اوراسیا، بریکس و شانگهای، تعرفهها کاهش مییابد و دسترسی به بازارها آسانتر میشود. دیپلماسی اقتصادی با همسایگان میتواند تجارت را 35 درصد رشد دهد، مثل آنچه در تجارت با روسیه دیدیم.
- سوم، سرمایهگذاری در ارزش افزوده. حمایت از صنایع پتروشیمی، فولاد و ماشینآلات برای تبدیل مواد خام به محصولات نهایی. دولت میتواند مشوقهای مالیاتی بدهد و زنجیره تامین را تقویت کند، تا صادرات دانشبنیان رشد کند.
- چهارم، بهبود لجستیک و انرژی. توسعه کریدورهایی مثل شمال-جنوب، سرمایهگذاری در حمل ریلی و بنادر، و حل بحران انرژی با سیاستهای غیرقیمتی مثل بهینهسازی مصرف، از قبیل راهحل ها هستند. استفاده از بیمه بار و مسیرهای امنتر هم کمک میکند.
- پنجم، حمایت دولتی و بازاریابی. اصلاح قوانین اداری، مشوقهای صادراتی برای شرکتهای کوچک و متوسط، و بازاریابی دیجیتال برای ورود به بازارهای جدید. آموزش صادرکنندگان برای رعایت استانداردهای جهانی هم خیلی مهم است.
با این راهحلها، ایران میتواند مثل ویتنام یا ترکیه به سمت صادرات صنعتی حرکت کند.
نتیجهگیری
صادرات صنعتی ایران میتواند اقتصاد کشور را دگرگون کند. با الگوبرداری از کشورهای در حال توسعه و حرکت از خامفروشی به صادرات صنعتی، میتوانیم سهم صادرات را افزایش دهیم و چالشها را به فرصت تبدیل کنیم. موانع وجود دارند، اما راهحلهایی قابل اجرا هم برای آنها وجود دارد. اگر آمادهاید، حالا بهترین زمان برای شروع است. تحقیق کنید، برنامهریزی کنید و شروع کنید. آینده صادرات صنعتی ایران روشن است، به شرطی که هوشمندانه عمل کنیم.